Mealler

"Ben ancak O, beni yaratana taparım. Şüphesiz O beni doğru yola iletecektir."

O beni yaratandan başka, zira odur ki beni irdirecektir

"(Ancak) Beni yaratan (fetareniy) başka. İşte O beni hidayete yöneltip iletecektir."

"(Fakat) beni yaratan (Allah) müstesna. Şübhe yok ki O, beni doğru yolda muvaffak edecekdir".

Beni yaratan müstesna. Şüphesiz ki O; beni hidayete iletecektir.

Hiç kimse(ye tapmam), beni var etmiş olan hariç, beni doğru yola ileten O'dur!"

Ancak beni yaratana kulluk ederim. Çünkü O bana doğru yolu gösterecektir.

(26-27) Bir vakit İbrahim babasına ve halkına şöyle dedi: "Bilin ki ben sizin taptıklarınızdan her türlü ilişiği kestim. Ben ancak beni yaratana ibadet ederim. O bana yol gösterecektir."

"Ben yalnız beni yaratana (taparım). Çünkü O, bana doğru yolu gösterecektir."

"Yalnız beni yaratana kulluk ederim. Bana, O kılavuzluk edecektir."

Yalnız beni Yaratan hariç: zaten bana kılavuzluk edecek olan da O'dur."

"Only the One who initiated me can guide me."

"Except for the One who initiated me, He will guide me."

"Except for the One who initiated me, He will guide me."

"Beni yaratan başkadır. Kuşkusuz, O, artık beni doğru yola eriştirecektir!"

Benim, beni yaratanın dışındakilerle bir ilgim olmaz. O, bana doğru yolu gösterecektir."

"Beni Yaratan bana doğru yolu gösterecektir."

Ancak fıtratımı[1] belirleyen başka. Kuşkusuz O beni doğru yola iletecektir.

Ancak beni yoktan yaratan (Allah) başkadır! Şüphesiz ki O, beni doğru yola ulaştıracaktır."[1]

Bu sözünü kendinden sonra gelecekler için kalıcı bir fikir olarak oluşturdu, belki o gerçeğe dönerler diye.

Ve bunu (bu tevhid inancını) belki (insanlar Allah'a) dönerler diye ardında (kendi soyunda) kalıcı bir kelime olarak kıldı / bıraktı.

Onun bu sözünü, ardından geleceklere sürekli kalacak bir ilke olarak bıraktık ki, insanlar Rabblerine dönsünler.

İbrahim bunu, belki dönerler diye, ardından gelecekler arasında kalıcı bir söz yaptı.

Ve onu ardında (zürriyyetinde) kalan bir kelime yaptı gerek ki rücu' edeler

Ve bunu (bu tevhid inancını) belki (insanlar Tanrı'ya) dönerler diye ardında (kendi soyunda) kalıcı bir kelime olarak kıldı / bıraktı.