Mealler

Buyruğumuz geldiği zaman, Salih'i ve Onunla birlikte inananları, Kendi katımızdan bir rahmetle, o günün aşağılamasından kurtardık. Kuşkusuz, Efendin, Kudretlidir; Üstündür.

Haksızlık yapanları ise bir gürleme yakaladı. Sonunda, kendi ülkelerinde diz üstü çöküp kaldılar.

Orada hiç yaşamamış gibi oldular. İyi bilin ki, Semud, aslında, Efendilerine nankörlük etti. İyi bilin ki, Semud, yok olup gitti.

Gerçek şu ki, elçilerimiz, İbrahim'e sevinçli bir haberle gelip, "Selam!" dediler. O da "Selam!" dedi ve gecikmeden kızarmış bir buzağı getirdi.[159]

Ellerini uzatmadıklarını görünce, Onları yadırgadı ve Onlardan bir korku duydu. "Korkma!" dediler; "Biz, Lut toplumuna gönderildik!"