Mealler

Semud'a, kardeşleri Salih, şöyle dedi: "Ey toplumum! Allah'a hizmet edin. Sizin için, O'ndan başka Tanrı yoktur. O, sizi yeryüzünden yaratan ve sizi orada yaşatandır. Artık, O'ndan bağışlanma dileyin. Sonra, pişmanlığınızı O'na gösterin. Kuşkusuz, benim Efendim, Yakındır; Kabul Edendir!"

Dediler ki: "Ey Salih! Şimdiye değin, aramızda umut veren bir kimseydin. Atalarımızın hizmet ettiklerine hizmet etmemizi yasaklıyorsun; öyle mi? Aslında, bizi çağırdığın şeyden derin bir kuşku duyuyoruz!"

Dedi ki: "Ey toplumum! Görüşünüz bu mu?" "Ya ben, Efendimden açık bir kanıta dayanıyorsam ve Kendisinden bana bir rahmet vermişse? O'na karşı gelirsem, Allah'ın karşısında, kim bana yardım edebilir? Yitiklerimi çoğaltmaktan başka bir şey olmaz!"

"Ey toplumum! Allah'ın şu dişi devesi, sizin için bir göstergedir. Artık, onu bırakın; Allah'ın toprağında otlasın. Ona, bir kötülük yapmayın; yoksa yakın bir ceza sizi yakalar!"

Yine de onu kestiler. Bunun üzerine, şöyle dedi: "Ülkenizde üç gün daha yararlanın bakalım. İşte bu, yalanlanamayacak bir sözdür!"