Mealler

"Ona yumuşak söz söyleyiniz! Belki düşünüp değerlendirir yahut haşyet duyar!"

"Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alıp düşünür veya içi titrer, korkar."

"Ona yumuşak söz söyleyin, belki düşünür veya saygı duyar."

Varın da ona belki dinler veya korkar diye yumuşak dille söyleyin

"Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alıp düşünür veya içi titrer, korkar."

(Gidin de) ona yumuşak söz söyleyin. Olur ki nasıyhat dinler, yahud (Allahdan) korkar.

Ve ona yumuşak söz söyleyin, belki nasihat dinler veya korkar.

Ama onunla yumuşak bir dille konuşun ki, o zaman belki aklını başına toplar, yahut (böylece, en azından kendisine) gözdağı verilmiş olur."

Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alır ve korkar.

Ona tatlı, yumuşak bir tarzda hitab edin. Olur ki aklını başına alır, yahut hiç değilse biraz çekinir."

"Ona yumuşak söz söyleyin, belki öğüt alır veya korkar."

"Ona yumuşak ve tatlı bir sözle hitap edin; belki öğüt alır, yahut ürperir."

Fakat ona konuşurken yumuşak bir üslup kullanın! (O zaman) belki söz dinler, ya da en azından (daha ileri gitmekten) çekinir.

"Speak to him nicely; he may take heed, or become reverent."

"So say to him soft words, perhaps he will remember or be concerned."

"So say to him soft words, perhaps he will remember or take heed."

"Ona yumuşak söz söyleyin. Belki öğüt alır, yahut korkar."

"Onunla, yumuşak bir dille konuşun; böylece, belki öğüt alır veya korkar!"

Ona yumuşak söz söyleyin. Belki aklını başına alır veya korkar."

"Ona yumuşak bir dil kullanın; olur ki öğüt alır veya saygı duyar."

Ona yumuşak söz söyleyin. Umulur ki öğüt alır veya huşu[1] duyar.

Ona yumuşak söz söyleyin; umulur ki (gerçeği) hatırlar veya saygı duyar!"[1]