Mealler

Ama misafirlerinin ellerini yemeğe uzatmadıklarını görünce, onların bu hali hoşuna gitmedi ve onlardan kuşkulandı, kalbine bir korku girdi. "Korkma!" dediler. "Çünkü biz aslında Lut kavmini imha etmek için gönderildik."

Ellerinin buzağıya uzanmadığını görünce durumlarını beğenmedi ve onlardan ötürü içinde bir korku duydu. "Korkma, dediler, biz Lut kavmine gönderildik."

Ellerinin ona ulaşmadığını görünce onlardan işkillendi. Ve kendilerinden ürpermeye başladı. "Korkma, dediler, biz Lut kavmine gönderildik."

Fakat ellerinin ona uzanmadığını görünce onları yadırgadı ve onlardan yana içini bir korku ve endişe kapladı. Onlar dedi ki: "Endişeye mahal yok, çünkü biz Lut kavmi için gönderildik!"

When he saw that their hands did not touch it, he became suspicious and fearful of them. They said, "Do not be afraid, we are being dispatched to the people of Lot."

But when he saw that their hands did not go towards it, he mistrusted them, and he began to have fear of them. They said: "Have no fear, we have been sent to the people of Lot."

But when he saw that their hands did not go towards it, he mistrusted them, and felt a fear of them. They said, "Have no fear, we have been sent to the people of Lot."

Ellerini uzatmadıklarını görünce, Onları yadırgadı ve Onlardan bir korku duydu. "Korkma!" dediler; "Biz, Lut toplumuna gönderildik!"

Ona el sürmediklerini görünce şaşırdı kaldı; onlardan korktuğunu saklayamadı[1]. "Korkma" dediler; "Bizler Lut halkına gönderildik."

Ellerinin ona uzanmadığını görünce, durumlarını beğenmedi; içine bir korku düştü. "Korkma" dediler, "Biz Lut'un halkına gönderilmiş bulunuyoruz."