Mealler

Ta sin mim.

Şunlar o apaçık Kitabın ayetleridir.

Herhalde sen, inanmıyorlar diye neredeyse kendini helak edeceksin!

Dilesek onların üzerine gökten bir mu'cize indiririz de boyunları ona eğilir (inanırlar).

Rahman'dan onlara hiçbir yeni Zikir (uyarı) gelmez ki, mutlaka ondan yüz çevirici olmasınlar.

Yalanladılar ama, alay edip durdukları şeyin haberleri, yakında kendilerine gelecektir.

Yere bakmadılar mı orada her çeşit güzel çifti bitirmişiz?

Şüphesiz bunda bir ibret vardır, ama yine çokları inanıcı değillerdir.

Şüphesiz Rabbin, işte üstün O'dur merhamet eden O'dur.

Rabbin Musa'ya seslendi: "O zalim kavme git!"

"Fir'avn'ın kavmine. Onlar (kötülüklerden) korunmayacaklar mı?"

(Musa): "Rabbim, dedi, ben, onların beni yalanlayacaklarından korkuyorum."

Göğsüm daralıyor, dilim açılmıyor (tutukluk yapıyor), onun için Harun'a da elçilik ver."

"Hem benim üzerimde onlara karşı işlediğim bir günah da var (onlardan bir adam öldürmüştüm); onların beni öldürmelerinden korkuyorum."

(Allah): "Hayır, dedi, ikiniz de ayetlerimizle gidin, biz sizinle beraberiz, (aranızda geçecekleri) dinliyoruz."

"Fir'avn'e giderek deyin ki: "Biz alemlerin Rabbinin elçisiyiz."

"İsrail oğullarını bizimle beraber gönder."

(Gittiler, Allah'ın emrini duyurdular. Fir'avn) Dedi ki: "Biz seni, içimizden bir çocuk olarak yetiştirmedik mi? Ömründe nice yıllar aramızda kalmadın mı?"

"Ve sonunda o yaptığını da yaptın, sen nankörlerden birisin."

(Musa): "Onu yaptığım zaman sapıklardan idim" dedi.

"Sizden korkunca aranızdan kaçtım, sonra Rabbim bana hükümdarlık verdi ve beni elçilerden yaptı"

"O başıma kaktığın ni'met de İsrail oğullarını köle yapman(yüzünden)dir. (Onları köle diye kullanıp erkek çocuklarını kesmeseydin, senin eline düşmezdim)"

Fir'avn dedi ki: "(Ey Musa) alemlerin Rabbi nedir?"

(Musa): "Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin Rabbidir. Eğer gerçekten inanan kimseler iseniz (bunu anlarsınız)," dedi.

(Fir'avn): Çevresinde bulunanlara: "İşitiyor musunuz?" dedi.

(Musa): "O sizin de Rabbiniz, önceki atalarınızın da Rabbidir" dedi.

(Fir'avn): "Size gönderilen bu elçiniz mutlaka delidir" dedi.

(Musa): "Eğer düşünürseniz O, doğunun batının ve bunlar arasında bulunanların da Rabbidir" dedi.

(Fir'avn ey Musa): "Andolsun ki benden başka tanrı edinirsen, seni mutlaka zindana atılanlardan yapacağım" dedi.

(Musa, peki): "Sana (doğruluğumu) kanıtlayan apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?" dedi.

(Fir'avn): "Eğer doğrulardansan onu getir (bakalım)," dedi.

(Musa), asasını attı, bir de (baktılar ki) o apaçık bir ejderha!

Elini (koltuğunun altından) çıkardı; o da, bakanlara parıl parıl parlayan bir şey oluverdi.

(Fir'avn), çevresindeki ileri gelenlere: "Bu dedi, bilgin bir büyücüdür."

"Büyüsüyle sizi toprağınızdan çıkarmak istiyor. Ne buyurursunuz?"

Dediler ki: "Onu ve kardeşini eğle, kentlere toplayıcılar gönder."

"Bütün bilgin büyücüleri sana getirsinler."

Derken büyücüler belli bir günün belirlenen vaktinde bir araya getirildi.

Halka da: "Siz de toplanır mısınız?" denildi.

"Umarız ki büyücüler üstün gelirse biz de onlara uyarız."

Büyücüler gelince Fir'avn'e: "Eğer üstün gelenler biz olursak, bize mutlaka bir ücret var değil mi?" dediler.

"Evet dedi, hem o takdirde siz (bana) yakınlardan olacaksınız."

Musa onlara: "Atacağınızı atın!" dedi.

İplerini ve değneklerini attılar ve "Fir'avn'ın şerefine biz, elbette biz galib geleceğiz" dediler.

Musa da asasını attı. Birden o, onların uydurduklarını yutmağa başladı.

Derhal büyücüler secdeye kapandılar:

Dediler: "Alemlerin Rabbine inandık."

"Musa'nın ve Harun'un Rabbine."

(Fir'avn) dedi: "Ben size izin vermeden mi ona inandınız? O, size büyü öğreten büyüğünüzdür. Öyleyse (size ne yapacağımı) yakında bileceksiniz: Ellerinizi ve ayaklarınızı çapraz olarak keseceğim ve hepinizi asacağım!"

"Zararı yok, dediler, (nasıl olsa) biz Rabbimize döneceğiz."

"Biz ilk inananlar olduğumuz için Rabbimizin, hatalarımızı bağışlayacağını umarız."

Musa'ya: "Kullarımı geceleyin (Mısır'dan çıkar), yürüt; siz takibedileceksiniz." diye vahyettik.

Fir'avn, (İsrail oğullarının gittiğini duyunca) kentlere (asker) toplayıcılar gönderdi.

"Şunlar, (şu İsrail oğulları), az bir topluluktur" dedi.

"Bizi kızdırmaktadırlar."

"Biz, ihtiyatlı, koca bir cemaatiz."

Böylece biz onları çıkardık: bahçeler(in)den, çeşmeler(in)den.

Hazineler(in)den ve o güzel yer(lerin)den.

Böylece bunları İsrail oğullarına miras yaptık.

(Fir'avn ve adamları), güneş doğarken onların ardına düştüler.

İki topluluk (yaklaşıp) birbirini görünce Musa'nın adamları: "İşte yakalandık!" dediler.

(Musa): "Hayır, dedi, Rabbim benimle beraberdir. Bana yol gösterecektir."

Musa'ya: "Değneğinle denize vur!" diye vahyettik. (Vurunca deniz) yarıldı, (on iki yol açıldı). Her bölüm, kocaman bir dağ gibi oldu.

Ötekileri de buraya yaklaştırdık (Musa ve adamlarının ardından, düşmanları da bu denizde açılan yollara girdiler).

Musa'yı ve beraberinde olanları tamamen kurtardık.

Sonra ötekilerini boğduk (Musa ve adamları karaya çıkınca deniz kapandı, Fir'avn ve adamları boğuldu).

Muhakkak ki bunda bir ibret vardır, ama çokları inanmazlar.

Şüphesiz Rabbin, işte üstün O'dur, merhamet eden O'dur.

Onlara İbrahim'in haberini de oku:

Babasına ve kavmine: "Neye tapıyorsunuz?" demişti.

"Putlara tapıyoruz, onların önünde ibadete duruyoruz." dediler.

"Peki, dedi, siz du'a ettiğiniz zaman onlar sizi işitiyorlar mı?"

"Yahut size fayda veya zarar verebiliyorlar mı?"

"Hayır, ama babalarımızın böyle yaptıklarını gördük, (onun için biz de böyle yapıyoruz)." dediler.

"İşte gördünüz mü neye tapıyorsunuz?" dedi.

"Siz ve eski atalarınız?"

"Onlar benim düşmanımdır. Yalnız alemlerin Rabbi (benim dostumdur)."

"Beni yaratan ve bana yol gösteren O'dur."

"Bana yediren ve içiren O'dur."

"Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur."

"Beni öldürecek, sonra diriltecek O'dur."

"Ceza günü hatamı bağışlayacağını umduğum da O'dur."

"Rabbim, bana hüküm (hükümdarlık, bilgi) ver ve beni Salihler arasına kat."

"Sonra gelenler arasında bana, bir doğruluk dili nasib eyle (sonraki nesiller arasında hayır ile anılmamı sağla)!"

"Beni ni'met(i bol olan) cennetinin varislerinden kıl."

"Babamı da bağışla. Çünkü o, sapıklardandır.

"(Kulların) diriltilecekleri gün, beni utandırma."

"O gün ki, ne mal, ne de oğullar yarar vermez."

"Ancak Allah'a sağlam ve temiz kalb getiren (yarar görür)."

(O gün) cennet, korunanlara yaklaştırılır.

Cehennem de azgınların karşısına çıkarılır.

Onlara "Hani taptıklarınız nerede?" denilir.

"O Allah'tan başka (taptıklarınız) size yardım ediyorlar mı, yahut kendilerine yardımları dokunuyor mu?"

Onlar ve azgınlar, tepe taklak oraya atılırlar.

İblis'in bütün askerleri de.

Onlar orada (putlarıyle) çekişerek derler ki:

"Vallahi biz apaçık bir sapıklık içinde imişiz!"

"Çünkü sizi alemlerin Rabbine eşit tutuyorduk."

"Ama bizi saptıran o suçlulardır."

"Şimdi artık bizim ne şefa'atçilerimiz var",