Mealler

Nun (Uluhiyet ilmi) ve Kalem'e (ilmi açığa çıkaran) ve satır satır yazdıklarına (ilmin gereğini tüm detaylarıyla Sünnetullah olarak yaratana) kasem ederim ki...

Sen, Rabbinin nimeti olarak, bir cin (görünmeyen varlık türlerinden biri) hükmü altında olan değilsin!

Muhakkak ki senin için ardı kesilmeyen bir mükafat vardır.

Muhakkak ki sen aziym bir ahlaklasın!

Yakında sen de göreceksin, onlar da görecekler;

Hanginiz cinlere tutulmuştur!

Muhakkak ki Rabbin, yolundan kimin saptığını (varlıklarından) iyi bilir! O, hakikate erenleri de (varlıklarında) iyi bilir!

O halde yalanlayanlara itaat etme!

Arzu ettiler ki, sen yumuşak (tavizkar) davranasın da, onlar da (sana karşı) hoşgörülü davransınlar!

UYMA! Çokça yemin eden (Allah'tan ve Sünnetullah'tan kozalı olduğu için) basit, düşüncesiz her kişiye;

Alaycı, ayıplayan, laf taşıyan;

Durmadan (hakikatin) yaşanılmasına engel olan, haddi aşan suçlulara;

Tutucu cahile, üstelik inkarıyla damgalıya!

Zengin ve oğulları var diye mi (ona uyacaksın)!

Ayetlerimiz ona bildirildiğinde: "Öncekilerin masallarıdır" dedi.

Yakında burnundan damgalayacağız onu (görmezden gelemeyecek)!

Doğrusu biz onları, o bahçe halkını belalandırdığımız gibi belalandırdık! Hani, sabah olurken onu mutlaka kesip devşireceklerine kasem etmişlerdi.

(İnşaAllah diye) istisna yapmıyorlardı!

Onlar uyurlarken, Rabbinden bir sarıcı o bahçeyi sardı!

Kuruyup kararıverdi (o bahçe)!

Sabah olurken (kalktıklarında) birbirlerine seslendiler:

"Eğer kesip devşirecekseniz, ekininize erken gidin!" (diye).

Aralarında fısıldanarak yola koyulup gittiler.

"Sakın bugün hiçbir yoksul ona (bahçeye) girip yanınıza gelmesin!" (diye).

Yoksulları engellemeye güçleri yeterek gittiler.